My Bodyguard !

ตอนที่ 1 คุณชายมัจจุราชกับยายจอมแสบ

         ฉากที่ 1
         
         เพล้ง!!!!!!  คุณหญิงจันทร์ฉายก้าวเข้าบ้านด้วยความตกใจกับเสียงที่ดังสนั่น และสภาพบ้านที่ข้าวของกระจัดกระจาย แต่สิ่งที่เห็นนั้นไม่น่าตกใจเท่ากับสภาพของหลานชายสุดที่รัก ที่ตอนนี้มีสภาพไม่ต่างไปจาก มัจจุราช ที่พร้อมจะเอาชีวิตผู้คนได้ตลอดเวลา

คุณหญิงจันทร์ฉาย : มันเกิดอะไรขึ้นเนี้ย ตาณัฐ !!!!!

ณัฐภัทร : คุณย่าก็ลองถามบอดี้การ์ดของคุณย่าสิครับว่ามันเกิดอะไรขึ้น จ้างมาเสียเงินซะเปล่า แค่ผู้หญิงคนเดียวยังขวางไว้ไม่ได้

คุณหญิงจันทร์ฉาย : ว่าไงหล่ะ นายบอย มันเกิดอะไรขึ้น

นายบอย : คือมีผู้หญิงแอบพวกผมเข้าไปถ่ายรูปคุณณัฐ  ที่งานเปิดตัวโครงการใหม่ของเราครับ

คุณหญิงจันทร์ฉาย : โห ก็แค่แฟนคลับของหลานนั้นเอง ทำไมหล่ะลูก หลานย่าหล่อขนาดนี้ ผู้หญิงคนไหนก็อยากเข้าใกล้ทั้งนั้น

ณัฐภัทร : ถ้าผู้หญิงคนนั้นคิดจะมาฆ่าผมแทนที่จะถ่ายรูปหล่ะครับ ผมสามารถดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องการให้ใครมาวุ่นวาย ตั้งแต่วันนี้ไปห้ามให้บอดี้การ์ดคนไหนติดตามผมอีก หากคุณย่าไม่เชื่อ ผมจะหายไปจากที่นี้ จะไม่มีใครได้เห็นหน้าผมอีก 

          เมื่อหลานชายสุดที่รักกล่าวเช่นนั้น คุณหญิงจันทร์ฉายก็ได้แต่ถอนหายใจ มองตามหลังหลานชายเดินขึ้นห้องไปอย่างหนักใจเพราะไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี

          ฉากที่ 2
        
           ชายหนุ่มนอนอยู่บนเตียงพร้อมกับย้อนนึกไปถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา ที่ทำให้เค้าต้องอับอายและโมโหมากที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตเลยทีเดียว

ณัฐภัทร : เธอทำอะไรหน่ะ
 
            ชายหนุ่มเกิดอาการตกใจสุดขีดเมื่อรู้สึกว่ามีปากของใครบางคนประกบเข้าที่ปากของเขา พร้อมกับแสงแฟรชและเสียงกดชัตเตอร์รัวไปหมด เมื่อรู้สึกตัวอีกทีก็ได้ยินแต่เสียงหัวเราะพร้อมกับภาพผู้หญิงใจกล้าและเพื่อนของเธอวิ่งออกไป
 
          ฉากที่ 3

          ที่ม้านั่งในมหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่ง เป็นภาพของผู้หญิง 3 คนกำลังจับกลุ่มกันหัวเราะเสียงดังกันอยู่

หญิงเล็ก : ฉันไม่นึกเลยนะว่าพุกพิกจะกล้าทำอะไรแบบนี้

            หญิงเล็กพูดถึงเพื่อนของเธอด้วยอาการขำสุดขีด ขณะดูภาพเพื่อนของเธอประกบปากกับนักธุรกิจหนุ่มหล่อ ผู้ที่มีภาพลักษณ์ หยิ่งและจองหอง อีกทั้งยังเป็นชายที่เข้าใกล้ได้ยากมากที่สุดในประเทศคนหนึ่งเลยทีเดียว 

พุกพิก : ถ้าทำแล้วได้เงินและไม่ผิดกฎหมาย ฉันยอมทำทุกอย่าง แถมยังทำให้ให้ยายแมรี่ปากเจ่อคลั่งได้ขนาดนั้น ฉันยินดีเป็นที่สุดๆๆๆๆ

กาญจนา : อ่ะ เงิน 10,000 บาท ตามสัญญา เงินแค่นี้ฉันยินดีจ่ายจ้า มันคุ้มซะยิ่งกว่าคุ้มซะอีกที่ได้เห็นยายแมรี่ปรี๊ดแตกขนาดนั้น

หญิงเล็ก: นั่นสิป่านนี้ยายแมรี่คงแทบสติแตกที่ได้เห็นภาพชายหยุ่มสุดหล่อที่ตัวเองรักและหมายปอง มาประกบปากกับคู่อริอันดับหนึ่งของนางแบบนี้ 

            พุกพิกนั่งมองเพื่อนรักหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน พร้อมกับความคิดที่วุ่นวายอยู่ในหัวตัวเอง ว่าฉันยอมเสียจูบแรกเพื่อเงิน 10,000 บาทเหรอเนี้ย ไม่ใช่ๆๆๆๆสิ ฉันยอมเพื่อพ่อของฉันต่างหาก อย่างน้อยอาทิตย์นี้พ่อฉันก็มีเงินจ่ายค่ายาและค่ารถในการไปฟอกไตแล้วสิ เรื่องแค่นี้ถ้าแลกกับการรักษาพ่อแล้วมันเป็นเรื่องเล็กนิดเดียวเอง  หญิงสาวได้แต่สลัดความคิดฟุ้งซ่านออกจากหัวและหันไปพูดคุยกับเพื่อนรักอย่างสนุกสานเหมือนกลับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

        ฉากที่ 4

        ม้านั่งอีกฟากหนึ่งของมหาลัย

แมรี่ :  กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ ยายพุกพิกบ้า ยายม้าดีดกะโหลก ดูมันทำกับเจ้าชายของฉันสิ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ ฉันอยากจะฆ่ามัน จะฆ่ามันให้ตายด้วยมือฉันเดี๋ยวนี้เลย

แนนซี่ : นั่นสิขนาดพวกเรา ไฮโซตัวแม่ขนาดนี้ยังไม่มีโอกาสได้เข้าใกล้เจ้าชายของเราเลย ยายม้าดีดกะโหลกนี้มันทำยังไงเนี้ยถึงได้เข้าใกล้ขนาดเนี้ย

แซนดี้ : ปากประกบปากขนาดนี้  ไม่ได้เรียกว่าเข้าใกล้หรอกนะค่ะ แถวบ้านเรียกว่าเข้าใกล้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แมรี่ :  คอยดูนะฉันจะเอาเจ้าชายมาเป็นของฉันให้ได้ ฉันจะแพ้ไม่ได้ กรี๊ดๆๆๆๆๆ

       ฉากที่ 5

พุกพิก :  พ่อจ๋าพุกพิกกลับมาแล้ว วันนี้หนูซื้อเป็ดพะโล้จากเยาวราชที่พ่อชอบกินมาด้วยนะจ๊ะ

พ่อดล : เอาเงินที่ไหนซื้อมาหล่ะลูกพ่อกินอะไรก็ได้ไม่ต้องซื้อมาให้สิ้นเปลืองหรอก

พุกพิก :  วันนี้หนูได้ค่าสอนพิเศษกับค่าช่วยงานอาจารย์มาจ๊ะ หนูมีเงินให้พ่อไปจ่ายค่ายาอาทิตย์นี้แล้วนะจ๊ะแต่ก่อนอื่นเรามากินเป็ดกันให้อิ่มหน่ำสำราญก่อนดีกว่า หนูหิวจะแย่อยู่แล้ว

พ่อดล :  เรียนแพทย์มันต้องใช้เงินเยอะนะลูก ถึงลูกจะได้ทุนเรียนก็เหอะ แต่ค่าใช้จ่ายอื่นๆก็เยอะ ลำพังพ่อช่วยเหลือตัวเองยังแทบจะไม่ได้เลย ค่ารับจ้างล้างจานให้ป้านงค์วันละ 100 บาท เอามาจ่ายค่ายาแต่ละทีก็แทบจะไม่มีเหลือ ไม่ต้องสิ้นเปลืองเพื่อพ่อหรอกนะลูกนะ พ่อไม่อยากให้ลูกเหนื่อยมากกว่านี้ ถ้าพ่อแข็งแรงมากกว่านี้ไม่เป็นโรคบ้าๆนี้ แม่เขาก็คงไม่ทิ้งเราไป ลูกเองก็ไม่ต้องลำบากขนาดนี้ พ่อช่วยอะไรลูกไม่ได้แถมยังจะเป็นภาระให้ลูกอีก พ่อน่าจะตายไปให้พ้นจากโลกนี้ซะ

          คำพูดของพ่อดลส่งผลให้พ่อและลูกต่างกอดคอกันร้องไห้เมื่อนึกถึงสภาพชีวิตที่เคยผ่านมา

พุกพิก :  พ่อจ๋าพ่ออย่าพูดอย่างนั้น หนูไม่เคยเหนื่อยไม่เคยลำบาก ในชีวิตนี้หนูต้องการอยู่กับพ่อเท่านั้น หนูยอมทำทุกอย่างเพื่อให้พ่ออยู่กับหนูนานๆ พ่ออย่าพูดแบบนี้อีกนะ  

          พ่อดลโอบกอดลูกสาวตัวน้อยไว้ หากวันนั้นเขารู้จักคิดมากกว่านี้ ทั้งเขาและลูกคงไม่ลำบากแบบนี้ รายได้เดือนละหลายแสนจากการชกมวย หากเขารู้จักเก็บรู้จักใช้ ไม่เอาไปกินเหล้าปรนปรือผู้หญิงเขาคงไม่ลำบากขนาดนี้ แม้แต่เมียที่เขารัก หญิงคนเดียวที่อยู่กับเขามาตั้งแต่เขาไม่มีอะไรก็ยังมาจากเขาไป ที่ซ้ำร้ายมากที่สุดโรคไตและโรคอื่นๆที่ลุ่มเล้าเค้าอยู่มันทำให้เค้าไม่สามารถชกมวยได้อีก หรือแม้แต่กระทั้งช่วยเหลือตัวเองไปวันๆยังสามารถทำได้อย่างยากลำบาก